Magnolia

Je hebt van die films die je na de eerste keer al nooit meer vergeet en die je daarna over en over kunt zien. Magnolia was voor mij zo'n film. Alweer meer dan 10 jaar oud, maar als verhaal tijdloos.

Het is even opletten, om twee redenen. De cast bestaat uit enkel top-acteurs. Dus je bent in het begin vooral bezig met in je geheugen te graven, want waar kén je die ook alweer van? Oh ja, en dát was ook zo'n geweldige film, daar speelde hij ook in mee. Kortom, als je een beetje een filmganger bent, dan zie je van binnen allerlei beelden voorbij komen.

Maar dan moet je je echt gaan concentreren op het verhaal. Een 'episch mozaïek' noemen sommigen het. Dat klinkt mooi en klopt ook wel. Je ziet twee handen vol uiteenlopende karakters, die via verschillende verhaallijnen elkaars leven kruisen. Door de speling van het lot, door toeval of door menselijke interactie. Het maakt niet uit, het levert in ieder geval een onvergetelijke climax op.

Uiteindelijk blijken alle personages, ondanks hun roem, pijn of eenzaamheid, op zoek naar hetzelfde: zingeving, geluk en vergeving. En geloof me, er valt in de levens van deze mensen heel wat te vergeven.

Kijk hieronder voor de traileren maak kennis met een mozaïek van mooie mensen. Nieuwsgierig? Kijk dan ook even naar ruim vier minuten onvergetelijke quote's!



Reserveer nu in onze catalogus.

Varg Veum

Varg Veum is de hoofdpersoon in een serie thrillers van de Noorse schrijver Gunnar Staalesen. Deze boeken zijn de moeite van het lezen zeker waard, maar ik wil het deze keer graag hebben over de films. Een dvd-box met zes films over deze solistische privédetective zorgen er voor dat je meegezogen wordt in de verhalen. Een aantal afleveringen is uitgezonden op de Belgische tv en ook in Nederland kwam al eens wat voorbij.

Varg Veum (gespeeld door Trond Espen Seim) woont in Bergen aan de westkust van Noorwegen en is een jonge roekeloze privédetective die geen onrecht kan dulden. Met zijn ongewone onderzoeksmethodes flirt hij vaak met de grens van de wet. 

Dat lijkt een veel voorkomend gegeven in een serie spannende films, maar het gaat geen moment vervelen.
Er is iets met die Scandinavische manier van filmen. Het kleurgebruik? Of het idee dat de casting altijd precies goed is? Zo zat ik afgelopen week in de bioscoop te kijken naar de film 'The girl with the dragon tattoo', de Engelstalige verfilming van het eerste deel van de Stieg Larsson-boeken. Spannende film, zeker geen slap aftreksel, maar het gevoel bekruipt je dat deze versie niet helemaal nodig was. De originele Zweedse versie is uiteindelijk toch nét even iets beter. Ok, nou heb ik ook wel een beetje een zwak voor de Scandinavische taal..

Om kort te gaan: als je houdt van krimi's, met hoofdpersonen die ook zo hun nukken hebben en niet altijd even tactisch zijn (maar die je op de een of andere manier toch sympathiek gaat vinden), dan moet je deze films maar eens bekijken.
Noors film-avondje dan maar?



Reserveer in onze catalogus

Pil

Medio vorig jaar zakte een goed vriend van me weg in een diepe depressie. Depressie is niet leuk om over te schrijven. Helaas is de werkelijkheid dat veel mensen aan een of andere vorm van depressie lijden. In het geval van die vriend was dit de tweede keer dat hem dit overkwam. Het vervelende aan depressies is dat het moeilijk is aan te geven wat de depressie veroorzaakt. De behandeling bestaat meestal uit een combinatie van cognitieve gedragstherapie en medicatie. De bewuste vriend waar ik het over heb ging met beide aan de slag, maar met slecht resultaat. De therapie bracht hem geen steek verder en bij de medicijnen waren de bijwerkingen erger dan de kwaal, ook na wat langer volhouden. Totdat hij een boek las en zichzelf daar zo in herkende dat hij een nieuwe poging waagde. De medicijnen die hij dit keer kreeg bleken een gouden greep.

Ik houd niet zo van boeken die ziekte geschiedenissen beschrijven, maar op aanraden van deze vriend heb ik Pil van Mike Boddé gelezen. Ik kende Mike Boddé niet, maar ik heb begrepen dat hij een redelijk bekend cabaretier is en vooral bekendheid geniet van de Mike & Thomas show. 'Pil' gaat over heel veel nare dingen. Over de depressie van Mike, over de dood van zijn broer en over pijn. Maar 'Pil' is ook heel toegankelijk geschreven, met de nodige humor, zonder de ernst van het verhaal geweld aan te doen. Feitelijk is het een prachtig document over het gevoel de werkelijkheid te verliezen en weer overeind te krabbelen en Mike Boddé schenkt ons een ontroerend beeld van zijn leven en familie. Alle hoofdstukken worden afgesloten met gedichtjes waarvan zowel de vriend als ik elkaar bekenden dat we die op een gegeven moment oversloegen, omdat we wilden weten hoe het verder ging.

De belangrijkste herkenning in dit boek zit in de constatering dat een pilletje soms de oplossing is. Dat geldt niet alleen voor depressies, angsten en/of paniekaanvallen. Als we een te hoge bloeddruk hebben vinden we het heel normaal dagelijks een pilletje te slikken. Als onze schildklier het begeeft of juist als een gek tekeer te gaat vinden we het heel normaal daarvoor een pilletje te slikken. Als die stofjes in onze hersenen niet doen wat ze eigenlijk horen te doen dan is het dus heel normaal daarvoor een pilletje te slikken. Een mooi voorbeeld laat Boddé in het boek zien. Mensen vragen vaak of je gevoelsleven niet afgezwakt raakt door de medicijnen, of alles niet vervlakt. In het boek laat Boddé een grafiekje zien hoe dat voor hem is. Zijn leven kent hoogte- en dieptepunten, maar vóór zijn pil zaten zelfs de hoogtepunten onder de nullijn. Nu kent hij nog steeds hoogte- en dieptepunten, maar hoogtepunten stijgen (ruim) boven de nullijn uit terwijl de dieptepunten eronder zitten. Zeg maar zoals het hoort te zijn. Uiteindelijk stelt dit hem in staat weer van de dingen te genieten en verdriet is er natuurlijk ook, maar niet meer zo peilloos diep dat hij de weg naar boven kwijtraakt.

Reserveer Pil in onze catalogus

Body, een lijfboek

In zijn nummer 1 New York Times bestseller Body, een lijfboek beweert Timothy Ferriss het ultieme antwoord te hebben gevonden op hoe je met zo weinig mogelijk moeite er fantastisch uit kan zien. O ja, en ook hoe je ook de beste seks aller tijden kunt beleven. Geen wonder dat zijn boek een bestseller werd in Amerika!

Zijn uitgangspunt is om met een minimale fysieke inspanning en een uitgebalanceerd dieet een zo groot mogelijk effect te krijgen. Vijftien jaar lang experimenteerde hij op zichzelf met behulp van medici en wetenschappers. En daarbij week hij af van de gebaande paden. Hij zegt niet dat de basisregels van populaire diëten fout zijn maar dat deze niet de spectaculaire resultaten geeft van zijn dieet. Ook uren zweten in de sportschool werkt volgens hem ook niet. 

Wat is dan de basis van zijn aanpak? Een belangrijk uitgangspunt is "de minimale effectieve dosis" of  MED: de kleinste dosering die een gewenst resultaat levert. Alles wat je meer of minder doet zet geen zoden aan de dijk. De MED is zowel van toepassing op fysieke inspanning als op diëten. In Body, een pil van een kleine 600 pagina's, gaat Ferriss met zijn aanpak o.a. in op "Vet kwijtraken", "Spierversterking", "Een beter seksleven", "Perfect slapen", "Blessures verhelpen", "Sneller en beter rennen" en "Sterker worden".

Body is een fascinerend boek om te lezen ook als je er verder helemaal niks mee wilt doen. Zijn theorieën en praktijkverhalen zijn interessant en ook hilarisch: Ferriss gaat soms wel heel ver met zijn experimenten. En spinazie, zuurkool en kaneel hebben voor mij nu een totaal andere betekenis!

(n.a.v. de reactie van Peter op dit artikel hier een linkje naar zijn mijn4hourbodydagboek)

 

Reserveer Body: een lijfboek in onze catalogus

Grip - Stephan Enter

Niets in het zingen der krekels
Verraadt hoe vlug ze sterven

Deze regels van Matsuo Bashõ vormen het motto in de roman Grip van Stephan Enter over vriendschap, of de illusie daarvan en over herinnering.
 
Vincent, Martin, Paul en Lotte waren twintigers toen ze elkaar leerden kennen en met elkaar op de Lofoten klommen. Nu zijn ze veertig, en ze komen weer bij elkaar. Waarom? Een incident tijdens hun klimavontuur op de Lofoten, stuurde hun levens op dramatische wijze. Wat is er nu precíes gebeurd toen zij daar aan het klimmen waren? Ze willen allen terug naar dat moment, elke vanwege zijn eigen reden. De een omdat toen alles is begonnen, de ander omdat toen alles tot stilstand kwam, de derde door een combinatie van die twee. Stukje bij beetje en vanuit wisselend perspectief blikken Martin, Vincent en Paul terug op wat zich tijdens hun laatste gezamenlijk trip heeft afgespeeld. Lotte, de vrouw waarop ze allemaal verliefd waren, staat centraal in hun overpeinzingen.

Grip gaat over de vraag of je het leven leidt dat je had willen leiden. Of de keuzes die je maakte wel jouw keuzes waren. En tegelijkertijd is het ook een heel spannend verhaal, je blijft lezen.
Een boek om over na te praten, al was het maar vanwege de behoefte aan verklaringen, aan een duidelijk verband tussen oorzaak en gevolg.

Reserveer Grip in onze catalogus

Fred Eaglesmith - 6 Volts

Wat een heerlijke treurbeuk is dit! Het laatste album van Fred Eaglesmith, '6 Volts', is er eentje van ongekende klasse. Nou is niet iedereen dat wellicht met mij eens: je moet wel een beetje van houden van stoffige opnames, 'stripped down', mono in één keer met één microfoon... Hoezo high tech?

Maar de sfeer is er geweldig door. En het past zo verschrikkelijk goed bij de stem en de instrumenten die je gemoed teisteren zodra je deze plaat opzet.

De klasse van iedere individuele plaat hangt samen met de mate waarin Fred Eaglesmith geïnspireerd is. En deze plaat behoort tot één van die albums waarbij de kwaliteitsnaald extra naar boven veert. 

6 Volts behoort tot de categorie zoals de meesten Fred kennen, en tevens graag horen, inclusief ikzelf. Het album toont Eaglesmith van zijn gevoelige kant, is veelzijdig bovendien. Het herinnert aan zijn tijd met de Squirrels, maar de plaat bevat daarnaast ook rauwere momenten. Zoals het nummer Johnny Cash, dat sterke referenties oproept aan Neil Young’s gitaarspel. Stars is een melancholische wandeling langs memory lane; “We thought it would never end, we played like we were stars.” De instrumentatie hoort thuis in het landschappelijke. Denkbeeldig situeren we de opnames tussen hooiberg en graanschuur. Karakter bezit hij nog steeds deze als Elgersma geboren Canadees. Geen ster met allures, maar een artiest zoals we ze graag zien, met twee benen op de grond. (Rein van den Berg/Johnny's Garden)

Eaglesmith gaf dit album eerst in eigen beheer uit; niet regulier in Nederland verkrijgbaar dus, maar wel te koop bij de concerten die hij eind vorig jaar gaf. Maar inmiddels is de cd regulier te kopen én te lenen.
En daar zijn we dan weer erg blij mee. Verplichte luisterkost voor roots-liefhebbers!





Reserveer in onze catalogus

Een hart onder de riem

Bundeltje met 18 ongetitelde dierenverhalen (waarvan drie niet eerder gepubliceerd) om troost uit te putten. De dieren verkeren steeds in een bepaalde gemoedstoestand.

Hoe saai kan de titelbeschrijving van een boek zijn, denk ik dan. De verhalen van Toon Tellegen verdienen echt meer dan dit. Want dit zijn stuk voor stuk poëtische en filosofische en troostrijke pareltjes. De uitgever doet het beter, die vermeldt op de achterflap tenminste nog: De dierenverhalen [...] bieden de lezer troost en een bevrijdende lach. Ja, dan heb je het goed aangevoeld.

Dit piepkleine boekje Een hart onder de riem, met 18 piepkleine verhalen uit het beroemde dierenbos van Tellegen, kreeg ik onlangs kado. Een troostrijk kado, dat je alleen zult krijgen van iemand die het goed met je voor heeft. Ondanks dat je dit binnen een uur uit hebt als het zou moeten, kun je niet anders dan het na elk verhaaltje even wegleggen. Om jezelf te troosten, even bevrijdend te lachen, of gewoon wat voor je uit te staren.

Omdat ik het goed met alle bieblogvolgers voor heb, krijg je hierbij het kortste verhaaltje uit deze bundel kado, van mij.

Hierbij deel ik u mede dat de taart die ik voor mijn verjaardag heb gebakken is mislukt.
Komt u dus maar niet.
Indien u mij toch iets wilt geven: dan graag iets bemoedigends.
Ik ben de wanhoop nabij.
Het aardvarken.

De dieren zagen grote rookwolken boven het bos uit komen en hadden kort daarvoor een langdurig gerommel en enkele ontploffingen gehoord.
   Ze keken elkaar aan.
   'Ja, ja,'zeiden ze, 'taarten...'
   Ze schudden hun hoofd en dachten aan het aardvarken en zijn wanhoop. Iedereen maakte iets bemoedigends en stuurde het hem of legde het voor zijn deur.
   Terwijl de walmen van zijn zwartgeblakerde taart nog om hem heen hingen pakte het aardvarken zijn cadeaus uit, bekeek ze en snikte lang en heftig.
   Toen droogde hij zijn tranen. Heel langzaam sloop zijn wanhoop weg, verdween in het struikgewas en, later die avond, achter de horizon. Bemoedigende gedachten, die hij van de eekhoorn had gekregen, verschenen in zijn hoofd. En voordat hij in bed stapte, die avond, danste hij zelfs nog even, op zijn koude vloer, en zei tegen zichzelf: 'Hallo aardvarken. Hallo hallo.'
   Misschien, dacht hij, toen hij even later zijn deken over zijn hoofd trok, moet ik vaker iets laten mislukken. Maar voor hij verder kon denken over die vreemde gedachte die nog het meest leek op het kraken van een holle boom in een storm, vielen zijn ogen toe en sliep hij.

Reserveer in onze catalogus.
Meer dierenverhalen van Toon Tellegen in onze catalogus.

de vliegenvanger

Hoe zet je een boek in de markt? Daar zijn natuurlijk verschillende manieren voor en de manier waarop dit is gebeurd met 'De Vliegenvanger' is er één van. Wie is de schrijver van dit boek? Is het echt gebaseerd op bestaande dagboeken? Wat is waar en wat niet? Kortom, bouw een aantal mysteries rondom een boek, geef het een eigen website en zie de belangstelling is daar. Geef het hier en daar een sensueel, zelfs erotisch, tintje en voorwaar de boeken vliegen als warme broodjes over de toonbank.

Hoe verging het mij? Ik kreeg dit boek aangereikt door een collega. Zij had dit boek voorzien van een genre-etiket: erotisch verhaal. Er zat een briefje in met mijn naam erop, dus kwam ze het mij brengen. En ja, ook ik ben nieuwsgierig. Achterop het boek begint het als volgt: 'Houd God voor ogen en je gulp gesloten.’ Met dit advies wordt de Limburgse Peter naar het seminarie gestuurd. Wat gaat dit worden?

Om teleurstellingen te voorkomen, erotisch wordt het nergens echt. Het boek is gebaseerd op de dagboeken van monnik Peter Linders, die jarenlang in handen waren van programmamaker Rik Felderhof. Deze zorgde ervoor dat het verhaal werd uitgegeven.

'De Vliegenvanger' gaat over Peter die als boerenzoon de kans krijgt om verder te leren, maar dan wel op het seminarie. Goedgelovig opgevoed vindt Peter dit helemaal geen probleem, totdat hij beseft dat dit betekent dat hij niet met zijn buurmeisje kan trouwen waarmee hij als sinds jaar en dag 'verloofd' is. Peter snapt daar sowieso niets van, want de liefde is toch één van de mooiste scheppingen van God? Als Peter betrapt wordt met één van zijn medestudenten in een innige omhelzing (en echt verder dan dit gaat het niet!) worden ze allebei weggestuurd. Diep beschaamd durft Peter niet terug te keren naar zijn geboortedorp om zijn ouders, de pastoors en zijn favoriete juf van de school onder ogen te zien. Wat volgt zijn de omzwervingen van Peter door Europa waar en passant ook de Eerste en Tweede Wereldoorlog uitbreken. De titel van het boek is afkomstig van de periode dat Peter als verzetman gevangen zit, als vliegenvanger dienst doet bij een Duitse kampcommandant en zo ontsnapt aan zijn executie.

Wat maakt het boek aantrekkelijk? De min of meer lichtvoetigheid van de hoofdpersoon. Zijn volkomen natuurlijke manier om zaken en mensen te benaderen. En ook de toch met veel humor geschreven tekst en ook de soms bijna filosofische bespiegelingen van een man die weliswaar z'n hart volgt maar als de emoties echt te dicht bijkomen het hazepad kiest. En, onmiskenbaar, de aan de ene kant religieuze invalshoek en aan de andere kant de liefde in al zijn vormen, met als pikant detail natuurlijk de misstanden waartoe dit geleid heeft... En is het nou echt waar of niet?

Wat maakt dit boek minder aantrekkelijk? Soms vond ik het boek ronduit irritant om te lezen. De hoofdpersoon heeft wel heel veel meegemaakt en dan ook nog verzetsheld worden. Veel wordt aangestipt, maar niet uitgediept. Met name de historische achtergrond maakte het voor mij op een bepaald moment minder geloofwaardig. Het zijn juist de delen waarin de relaties met de verschillende personen beschreven worden die het boek de moeite de waard maken. Maar hoe dan ook, ik kon het niet wegleggen en heb het helemaal uitgelezen!

Reserveer in onze catalogus

Guichelheil - Huub van der Lubbe

Huub van der Lubbe kent toch iedereen?  Hem hoef ik jullie toch zeker niet meer voor te stellen als songschrijver/zanger van De Dijk én als dichter??? Want hij heeft inmiddels 5 dichtbundels op zijn naam staan, zoals Melkboer met de Blues,  Versterkte Gedichten, Geregeld leven, Solo met Jan en als laatste Guichelheil. En nee….geen gekke dingen denken…..het is de naam van een klein teer plantje en betekent ook zoiets als genezing van gekheid.

Van der Lubbe’s dichterschap is in de afgelopen jaren steeds groter geworden, voor hemzelf maar zeker ook voor vele lezers. Gerrit Komrij nam 3 gedichten van Van der Lubbe op in zijn befaamde bloemlezing.
Van der Lubbe  weet op een hele mooie manier gevoelens in woorden te vangen.
Ik laat jullie hier even meegenieten met 2 gedichten uit Guichelheil. Dat wil zeggen een paar coupletten. De rest moet je zelf maar gaan lezen. Of nog beter… kom luisteren op 16 februari. Dan is Huub van der Lubbe als favoriete schrijver van Jan van Halst te gast in de bibliotheek.  Hij laat vast nog wel een paar teksten horen in de meest simpele vorm: zang en gitaar.  Nicolet Steemers is gespreksleider van deze avond.


Ik Jou En Jij Mij
Niets gaat het halen, alles slinkt alles slijt
Legt het op den duur af tegen de tijd
Maar wat er ook komt, hoe het ook zij
We hebben elkaar, ons allebei
We hebben elkaar, ik jou en jij mij


De ene dag is de andere niet
De ene dag is de andere niet
De ene dag schittert, de ander giet
Dan weer bewolking, dan weer een lied
De ene dat is de andere niet

De ene dag regen, de volgende zon
Vandaag lukt weer alles wat gisteren niet kon
Morgen gaat brengen wat je nu nog niet ziet
De ene dag is de andere niet

Reserveer Guichelheil in onze catalogus

Shelby Lynne - Revelation Road

Een album dat mijn jaarlijstje net niet haalde is Revelation Road van Shelby Lynne. Waarom niet? Tsja, eigenlijk lastig om daar een antwoord op te geven.. Omdat kiezen altijd lastig is? Nou ja, in ieder geval grijp ik de gelegenheid maar aan om alsnog aandacht te vragen voor deze mooie plaat.

"Het is een zeer persoonlijke cd geworden waarop ze voor het eerst over de dramatische gebeurtenis zingt die haar leven ingrijpend heeft veranderd. Toen Lynne zeventien was schoot haar aan alcohol verslaafde vader haar moeder voor de ogen van Lynne en haar jongere zus Allison Moorer dood en sloeg daarna de hand aan zichzelf. De zussen werden opgevangen door familieleden, maar het moge duidelijk zijn dat dit een levenslang trauma heeft opgeleverd. In "I'll Hold Your Head" zingt ze over de ruzies tussen haar ouders en hoe zij als oudste zus haar zusje Allison opvangt en troost. In "Heaven's Only Days Down The Road" zingt Lynne op schrijnende wijze over de moord op haar moeder en zelfmoord van haar vader. 'Can't blame the whiskey or my mammy's ways, two little girls are better of this way, oh yeah'. Het nummer eindigt met twee knallen, de twee schoten die een einde maakten aan het leven van haar ouders. Huiveringwekkend, maar intens en prachtig, en dat geldt voor alle nummers. Tezamen vormen ze een afrekening met demonen uit het verleden. Shelby Lynne bewandelde haar Revelation Road helemaal alleen, ze schreef alle nummers zelf, speelde alle instrumenten op de cd en produceerde de plaat voor haar eigen label Everso Records. Het resultaat is een emotionele en ontroerende cd die louterend werkt op mij als luisteraar en dat effect hopelijk ook heeft op Lynne zelf." (fileunder.nl)

Ik blijf altijd haar album 'Just a little loving' draaien, met nummers geïnspireerd door Dusty Springfield. Da's nou met recht een klassieker die in geen enkele platenkast (hebben mensen die nog?) mag ontbreken.

Maar deze laatste cd mag er ook zijn. Die stem, die stem... Zo mooi!
Op dinsdag 28 februari staat Shelby Lynne in Paradiso: solo zonder opsmuk. Ook dat wordt vast indrukwekkend. Tot die tijd draaien we dit album grijs.





Reserveer in onze catalogus

Liefde voor gevorderden

Voor iedereen die niet op zoek is naar tips over hoe we onze liefde fris houden, die niet hoeft te weten hoe je een vurige minnaar kan zijn en die het wel best vindt dat mannen kennelijk niet kunnen luisteren. Voor al die mensen schreef de Duitse filosoof en publicist Richard David Precht het charmante boek Liefde voor gevorderden.

Hierin combineert hij filosofie met neurologie, biologie en psychologie om de liefde te ontwarren. In een leuk soort zoektocht langs die eeuwenoude vragen: Waarom worden we verliefd? Waarom juist op die ene persoon? En waarom komt aan liefde vaak een eind? Hij test verschillende gangbare theorieën en gaat dan net een stapje verder. Waarom kun je niet kiezen van wie je houdt? Waarom jagen zoveel mensen een ideaalbeeld na dat in realiteit nauwelijks haalbaar blijkt te zijn? En heeft de liefde nog wel toekomst?

Het belangrijkste - haast onoverkomelijke - thema is dat van de verschillen tussen man en vrouw, met name wat betreft relatievorming en seksualiteit. Hij verklaart hoe deze verschillen weliswaar te maken hebben met chemie, maar vooral ook samenhangen met de zelfbeelden die partners hebben, naast de uitwerking van jeugdervaringen. Een centrale stelling is dat we vaak tegenstrijdige verwachtingen hebben omtrent onze partner en relatie. Het verlangen naar liefde bestaat immers niet alleen uit de behoefte aan nabijheid en 'binding', maar ook uit verlangen naar avontuur, opwinding, afwisseling en soms zelfs naar afstand jegens de ander. Dit maakt 'de liefde' tot een spel met verwachtingen en met een onzeker verloop.

Ik geef toe dat het in het begin een beetje taai is, maar al snel neemt Precht je mee op de golven van je eigen herkenning, zowel waar het de mooie als de pijnlijke kanten van de liefde betreft. Dan leg je het niet meer weg. En verhip, je gaat er sommige dingen ook echt beter van snappen of anders bezien. Mooi toch!

Als kadootje citeer ik een voor mij treffend gedicht uit het hoofdstuk Kan ik liefhebben wie ik wil?

Je armen houden vast wat ik ben

liggen, bij jou
ik lig bij jou, je armen
houden me vast, je armen
houden meer vast dan ik ben.
je armen houden vast wat ik ben
als ik bij je lig en
je armen me vasthouden

- Ernst Jandl


En in het slotwoord schijnt gelukkig de zon,

"want zoals iedereen inmiddels uit de zelfhulpboeken weet, is liefhebben in feite heel simpel: geef je partner meer aandacht, vertel hem vaak dat je van hem houdt, ga bij ruzies niet onder de gordel, experimenteer af en toe met wat standjes, hoed je de persoon in z'n geheel onderuit te halen, vermijd de woorden 'altijd' en 'iedere keer', doe af en toe iets spannends met elkaar en - ach ja, breng af en toe een bloemetje mee voor je vrouw... En waarover je niet kunt praten in de liefde - daarover moet je zwijgen."

Reserveer in onze catalogus.

De Wereld Draait Door Recordings

Het TV-programma De Wereld Draait Door kent het muziekonderdeel DWDD Recordings. Naar voorbeeld van Johnny Cash spelen muzikanten liedjes van artiesten die zij bewonderen. Dat levert prachtige interpretaties op van klassieke popsongs. Deze covers worden akoestisch en uitgekleed gespeeld.
Speciaal voor een dubbel-cd werden de covers nog een keer opgenomen in de Melkweg.
Een bijzondere verzamelaar werd het!
Verrassend vond ik de versie van 'Into the mystic' van twee van de '3 J's'. En ook een prachtige versie van 'Simple Twist Of Fate' door Stevie Ann. Al met al een lekker album: bekende artiesten die soms gewoon doen waar ze goed in zijn, of doen wat je nooit achter ze had gezocht.
En het leuke van zo'n verzamelaar: er zit altijd wel wat bij waar je opeens door getroffen wordt... Waag de gok dus, leen 'm even en leun achterover. Enjoy!

Hieronder een paar 'originele' fragmenten; op de dubbel-cd vind je de complete nummers zoals die later zijn opgenomen.







Reserveer in onze catalogus

Novecento

Enige tijd terug was Guy Verhofstadt te gast als zomergast bij de VPRO televisie. Als film had hij uitgekozen: Novecento van Bernardo Bertolucci. Wij hadden 'm opgenomen en bedachten dat we onze kamer wel als huisbioscoop konden inrichten om zo met belangstellenden uit de familie de zit van ruim 5 uur vol te houden. Zo gezegd, zo gedaan en vorige week was het dan zo ver. Daags tevoren flink wat pasta gedraaid in m'n pastamachine voor een passend intermezzo, de flesjes wijn op temperatuur en daar gingen we.

De meesten van ons hadden de film al eens gezien, of een deel ervan, want 5 uur achter elkaar dat zag je niet zo vaak. Maar vooruit, 1976 dat is toch een aardige tijd geleden. Grappig was wel dat de meest indrukwekkende scenes uit de film bij de meesten van ons wel waren beklijfd. Nou bestaat deze film voornamelijk uit indrukwekkende scenes, maar een aantal springt er uit!

Novecento gaat over twee jongens/mannen die op dezelfde dag geboren worden. De één is de zoon van de padrone de ander de (bastaard?) zoon van de landarbeider op het land van deze padrone. We schrijven 1900. Landarbeider in die tijd, in wat later Italië zal heten, staat zo'n beetje gelijk aan een lijfeigene uit Middeleeuwen. 1900, een interessante tijd volgt: op politiek en sociaal vlak staat er vanalles te gebeuren en dat volgen wij in de levens van deze twee mannen die ondanks hun o zo verschillende afkomst vrienden worden voor het leven. We volgen ze in de Eerste Wereldoorlog, we volgen ze in de Tweede Oorlog. We volgen ze in de opkomst van het fascisme, we volgen ze in de opkomst van het communisme. Kortom we krijgen op een geweldige manier een tijdsbeeld voorgeschoteld.

Dat over het verhaal. Maar er is meer. Want we zien een heel jonge Gerard Dépardieu (geweldig!) als zoon van de landarbeider, Robert de Niro als de zoon van de Padrone en Donald Sutherland, magnifiek gespeeld, als Attila, de fascistische voorman van de baas.

We moesten met elkaar een beetje op gang komen en af en toe was een plas-pauze nodig, maar verder hebben we ademloos gekeken. En nou is het mogelijk er een vervolg aan te geven, want er bestaat nog een prachtig epos over het Italië van ná de oorlog tot nu: La meglio gioventù, maar daarover later meer.

Een paar weken geleden schreef ik over 'Het ijzig hart' van Almudena Grandes. Dit boek speelt in Spanje en beschrijft hetzelfde tijdsbeeld. En dan zie je hoe de geschiedenis in Zuid-Europa parallel loopt, want ook 'Het  ijzig hart' schetst de 20e eeuw maar dan in Spanje met de opkomst van de falangisten en de communisten en hoe dit het verloop van de geschiedenis heeft bepaald.

Misschien denk je, oude meuk, wat moet ik hiermee. Fout! Deze film gaat (onder nadere) over polarisatie en dat is juist uiterst actueel...

Reserveer Novecento in onze catalogus

Groen doen

Milieubewust leven is geen makkie. Ik probeer het zelf ook een beetje: minder vlees eten (en dan alleen biologisch), bewust boodschappen doen (biologische schoonmaak spullen en eco eieren) en afval scheiden. Kost wat meer moeite, wat meer geld en soms moet je jezelf iets ontzeggen. Nu ben ik absoluut niet fanatiek maar ik schrik soms van mensen voor wie het milieu totaal geen issue is. Een beetje meer milieubewustzijn zou geen kwaad kunnen en het heeft vaak (denk ik) te maken met een gebrek aan informatie.

Daarom sprak mij het boek Groen doen van Marie-Claire van den Berg erg aan. Als journalist en jonge moeder van twee kinderen onderzocht ze de mogelijkheden voor haar en haar gezin om duurzaam en milieubewuster te leven. Ze verdiepte zich in allerlei zaken: groen autorijden, groene stroom, groene cosmetica, groen boodschappen, groen op vakantie, groene kleding, etc. Wat ik erg leuk vond is dat ze ook echt onderzoek doet: ze gaat naar een varkensfokker, een slachterij, een afvalverwerkingsinstallatie, koopt een aardgas auto en doet zelfs mee aan een actie van Greenpeace. Ze laat zich informeren maar blijft kritisch en vormt haar eigen mening. En het lukt om de ecologische voetafdruk van haar gezin rigoureus te verminderen.
    
Misschien zie je jezelf niet als 'groen' (dat geldt ook voor mij) maar wil je toch eens weten wat er mogelijk is om iets meer milieubewuster te leven dan is dit het perfecte boek. Alle aspecten komen langs, de do's en don'ts zijn al uitgezocht en het staat boordevol tips. Nog een tip: Bibliotheek Hengelo doet mee aan '1.000.000 druppels'. Dit is een nieuw landelijk project dat tot doel heeft een miljoen mensen duurzamer te laten leven. Kijk voor meer informatie op www.eenmiljoendruppels.nl. 

Reserveer Groen doen in onze catalogus!

Chris Chameleon

Chris Chameleon was de zanger van Boo!, een Zuid-Afrikaanse band die in Nederland veel vrienden heeft gemaakt. Nadat deze band is gestopt staat hij in z’n eentje op het podium.
Hij zingt en en vertelt verhalen in het Nederlands, Engels en Zuid-Afrikaans.
Zijn eerste soloplaat Ek Vir Jou gaat over de ontwikkeling van een liefdesrelatie, prachtige teksten ook.
Overigens hebben al zijn cd’s mooie, bijna literaire teksten in Engels of Zuidafrikaans, en deels op basis van gedichten van de Zuidafrikaanse dichteres Ingrid Jonker.
Zijn muziek is in heel uiteenlopende stijlen; ballads, ingetogen, vrolijk, wat serieuzer maar ook up tempo.

Dussss....als je van mooie liedjes en van taal houdt, gebracht door een innemende verteller met een onwaarschijnlijk soepele stem, kom dan naar zijn optreden op 10 februari in Bibliotheek Hengelo. En als je een cd koopt krijg je de herinnering aan een mooie avond er gratis bij.

De catalogus was helaas niet online tijdens het schrijven van deze blogpost. De linkjes naar de catalogus volgen daarom later.