Een boekje dat ik als kind thuis vaak op tafel zag liggen was ‘Spelend voor God’s aangezicht; de godsdienstige opvoeding van het kind in de eerste 7 jaar'. Op de omslag prijkte bijna eenzelfde foto als die van
‘Moederkerk’: een klein meisje met een lineaalrecht kapsel, de oogjes strak dichtgeknepen en de handjes net zo strak gevouwen. Voor eeuwig in mijn geheugen..
En nu dit boek! Mét het lezen ontdekte ik het grote voordeel van ouder worden: omzien in verwondering!! Nooit gekund, maar nu wél! Gedreven door nieuwsgierigheid, wat wás dat toch met die destijds alles, maar dan ook werkelijk alles bepalende room-katholieke kerk?
