Posts tonen met het label frankrijk. Alle posts tonen
Posts tonen met het label frankrijk. Alle posts tonen

zondag 25 augustus 2019

Retour de France: over de route nostalgique naar het Frankrijk van nu

Veel Nederlanders nemen op weg naar Zuid-Frankrijk de Autoroute du Soleil. Niet een top ervaring met al die tolpoorten en standaard wegrestaurants, waar ik dit jaar meemaakte dat een man tegen een pinautomaat stond te plassen.

Vroeger ging alles via de Route Nationale 7, de bijna duizend kilometer lange tweebaansweg tussen Parijs en Menton. De Nationale 7 is de Route 66 van Frankrijk: vol met nostalgie en naoorlogs optimisme. Peter Giesen vertelt in Retour de France aan de hand van deze klassieke route over de geschiedenis en cultuur van Frankrijk maar ook over de hedendaagse problemen van dit prachtige land.

maandag 5 maart 2018

Ongebaande paden: een voetreis dwars door Frankrijk

Avonturier en reisboekenschrijver Sylvain Tesson maakte drie jaar geleden een bijna fatale val. Met een dronken kop beklom hij de gevel van het huis van een vriend en viel acht meter naar beneden. Hij brak al zijn ribben, meerdere ruggenwervels en had een ernstige schedelbasisfractuur.

"In één klap had ik mijzelf tot een hoopje ellende gereduceerd". Tijdens de maandenlange ziekenhuis opname had hij tegen zichzelf gezegd: "Als ik hieruit kom, ga ik een voettocht dwars door Frankrijk maken". Hij moest toch revalideren en in plaats van op loopbanden oefende hij liever op wandelpaden. Na twintig jaar de wereld te zijn afgereisd was nu Frankrijk aan de beurt.

zaterdag 5 augustus 2017

Michelle Visser


Plannen om naar Frankrijk te gaan met vakantie? Liefhebber van romantische feelgood boeken? Dan mogen deze twee boeken van de Hengelose schrijfster Michelle Visser niet ontbreken in je bagage. Ik heb het over Het huis met de blauwe luiken en het onlangs verschenen vervolg Een lucht vol Franse dromen. Beiden boeken gaan over vriendschap en romantische verwikkelingen tegen de achtergrond van het prachtige Franse landschap.


zaterdag 7 januari 2017

Suzanne en Edouard Manet - Thera Coppens

Eén van de grootste Franse schilders, Edouard Manet, had een Nederlandse echtgenote, Suzanne Leenhoff. Thera Coppens schreef een biografie over deze even onbekende als getalenteerde pianiste. Met een grote ontdekking: Suzannes zoon Léon was zeker geen kind van Manet. Manet-kenners hebben altijd ten onrechte hebben aangenomen dat Léon een zoon was van Edouard Manet. Maar Coppens zag dat in de geboorteakte achter père duidelijk staat: 'Koëlla artiste musicien'. En ontdekte een krantenartikel over de 'vier muzikale wonderkinderen Koëlla'. Die maakten in de negentiende eeuw furore in heel Europa als zang- en viooltalenten, onder leiding van een tirannieke vader.

maandag 9 november 2015

17 filles

Je leest wel eens over zaken met een soort aantrekkingskracht op kopieergedrag. Zelfdoding bijvoorbeeld. Zeker als het een bekende persoonlijkheid is, die naar deze uitvlucht grijpt, houden hulpverleners hun hart vast. Ook scènes uit films willen mensen nog wel eens inspireren om het zelf eens te proberen. Wat niet altijd goed uitpakt helaas. Maar dat deze drang naar kopieergedrag ook voorkomt bij zwanger worden, was voor mij nieuw. Toch is het juist dat waargebeurde gegeven dat twee Franse zussen aanzette tot het maken van filmdebuut: 17 filles.

zaterdag 6 augustus 2011

De boekbindster - Anne Delaflotte Mehdevi

Zin in een lekker “feelgoodboek” voor je vakantie? En ben je ook nog francofiel…. dan mag De boekbindster van Anne Delaflotte Mehdevi niet ontbreken in je vakantiebagage.

Van de achterflap
Mathilde verruilt haar veelbelovende carrire als diplomate voor een leven als boekbindster in een klein dorpje in de Dordogne. Op een ochtend krijgt ze bezoek van een onbekende, knappe man, die even snel verdwijnt als hij gekomen is. Hij laat een oud boek bij Mathilde achter. Geïntrigeerd door de inhoud begint ze een speurtocht om de geheimen van het boek te ontrafelen.

Het verhaal speelt zich af in een typisch Frans dorpje, waar Mathilde haar atelier heeft in een middeleeuwse pand. Een dorpje met inwoners als de vriendelijke bakker Andre, meneer Roche de klokkenmaker, juffrouw Billon van de ijzerwinkel, de jonge schoenmaker die zelf altijd pantoffels draagt of de burgemeester die zich opwerpt als de pater familias van het dorp en alle bewoners.
Een paar dagen na het bezoek blijkt de onbekende man verongelukt te zijn en is Mathilde de laatste die hem voor zijn dood heeft gesproken. Mathilde raakt betrokken bij de zaak als ze in de rug van het boek een geheimzinnig briefje met een lijst namen vindt. Tijdens haar onderzoekstocht kom ze in contact met archeologen in Bordeaux, ze bezoekt een zonderlinge gemeenschap die elk weekend huist in een verlaten molen en doorzoekt ze de bossen van de Périgord.

De boekbindster deed mij denken aan Chocolat. Deels omdat het zich in een soortgelijke setting afspeelt, maar vooral vanwege de liefde voor het vakmanschap, in dit boek dus boekbinden. En ook in dit verhaal hier komt de eenmanszaak van de hoofdpersoon in gevaar door geruchten die de ronde doen in het dorpje.

De boekbindster is lekker om lezen en met veel vaart geschreven. Hoewel je sommige wendingen in het verhaal tijdens het lezen in de gaten hebt, blijf je als lezer toch benieuwd naar de man wiens naam je niet eens kent.

maandag 14 februari 2011

Bienvenue chez les ch'tis

Het is Valentijn! Tijd voor iets luchtigs en liefs, een avondje zorgeloos onderuit en vermaakt worden. Dan ben je bij deze Franse kaskraker aan het juiste adres. Alhoewel, helemaal onderuit is niet aan te bevelen. Je moet echt wel even opletten. Het gaat namelijk snel, heel snel. Voor je het weet heb je het gevoel te zijn meegezogen in een draaikolk of windtunnel en verlang je naar een rustige Engelse detective ofzo. Hoezo?

In Bienvenue chez les ch'tis wordt een postbode uit het zonnige zuiden overgeplaatst naar het vergelegen, onbarmhartige, ijskoude hoge noorden van Frankrijk. Daar waar het altijd regent en geen hoop is op een gelukkig leven. Daar waar de mensen (of liever gezegd les ch'tis) geen Frans praten, maar een onverstaanbaar soort spraakgebrek hebben. Zij praten namelijk Ch'ti en dat verstaat een gewone Franse postbode niet. Dat moet een hele klus zijn geweest voor de ondertitelaars van deze film. Een voorproefje komt al in de trailer voorbij en dit gaat ongeveer 100 minuten zo door!

Daarnaast stapelt misverstand zich op misverstand en volgt de ene kolder de andere komische situatie op. Maar dat heeft het noordelijke kustplaatsje Bergues zeker geen windeieren gelegd! Met een grote liefde voor mensen, Frankrijk en film is dit verhaal in elkaar gezet. En om alles echt gesnapt en gezien te hebben druk je na afloop gewoon op repeat. En repeat. En repeat...




Reserveer in onze catalogus.