Posts tonen met het label bloemlezing. Alle posts tonen
Posts tonen met het label bloemlezing. Alle posts tonen

maandag 24 januari 2022

Een natuurgedicht voor elke dag van het jaar - ik wou dat ik een vogel was

 

27 januari begint de week van de poëzie. Dat bracht mij op het idee van het boek: Ik wou dat ik een vogel was. Het thema van de poëzieweek 2022 is namelijk natuur. Dit boek geeft je iedere dag een nieuw natuurgedicht. Wordt met dit boek gelukkig van de eerste zonnestralen, strakblauwe zee en vogelliedjes.  

Ieder dag van het jaar krijgt een Nederlands gedichtje in dit boek. Zo komen alle seizoenen in woord en prachtige illustraties voorbij. Een boek om verliefd op te worden (ik ben het al!) 

maandag 28 maart 2016

Gedichten die vrouwen aan het huilen maken

Tja, elke bloemlezing moet natuurlijk een soort thema hebben. Want hoe selecteer je verhalen of gedichten als je geen criterium hebt? Isa Hoes kan zelf tot tranen toe geroerd zijn door woorden. En kennelijk dacht ze dat er meer mensen die kwetsbaarheid wel wilden tonen. Een mooie aanleiding dus voor de bundel Gedichten die vrouwen aan het huilen maken.

dinsdag 16 februari 2016

Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

"Toen ik vijftien jaar was sneed ik liever weekdieren of planten open dan de poëzie van De Génestet of het vers van Rosalie of Virginie Loveling waarin "een schuifken" een laatje betekent."
Zo begint de inleiding van de gedichtenverzamelbundel Domweg gelukkig, in de Dapperstraat. Nou, ik heb geen zwak voor weekdieren, maar wat betreft de poëzie is het wel ongeveer hetzelfde gesteld. Tijd dus voor een opvoedend verjaardagscadeau, dacht een vriend van mij kort geleden.

donderdag 30 oktober 2014

De honderd beste gedichten van de Eerste Wereldoorlog

Toch komt de oorlog. Te lang al was er vrede.
Dan is de pret voorbij. Trompetten krijsen
diep in je hart. En alle nachten branden.

Aldus het begin van het eerste gedicht, van Alfred Lichtenstein, in de bloemlezing ‘De honderd beste gedichten van de Eerste Wereldoorlog’.  Dichters als Sassoon, Rilke, Tagore, Yeats, Horowitz, Carek, meer dan vijfentwintig nationaliteiten, bewonen deze bewogen bundeling. Triomfkreten, bespiegeling, woede en spot,  je vindt hier de hele caleidoscoop aan gevoelens die De Groote Oorlog opriep. De gedichten zijn verzameld, geselecteerd en ingedeeld door Geert Buelens, hoogleraar moderne Nederlandse letterkunde in Utrecht.

maandag 7 november 2011

Vlees is het mooiste

Toen ik in een Antwerpse boekhandel op zoek was naar boeken van m'n favoriete Antwerpse schrijver kwam ik deze dikke pil tegen: Vlees is het mooiste. De eerste verbazing - want zo'n groot en dik boek ben ik niet gewend van Bart Moeyaert - werd gelijk verstilling toen ik het doorbladerde. Ik stond oog in oog met nietsverhullende naaktfotografie van hele gewone mensen in hun eigen woonomgeving. Wat was dit voor boek?

Wel, dit is een bloemlezing vol mooie gedichten over het lichaam, geboorte, opgroeien, seksualiteit en ouder worden. Uitgekozen en bij elkaar geplaatst door Bart Moeyaert. En voorzien van bijzondere portretten van de Vlaamse fotografe Elisabeth Broekaert. (blader vooral even door de series van haar drie boeken)

Moeyaert beschrijft in het voorwoord hoe hij kennismaakte met Elisabeth en haar fotografie. Hoe hij zag dat zij op dezelfde manier de mensheid bekeek als hij. "We registreerden. We ontdeden de wereld van haar franjes, maar we waren niet blind voor esthetiek." En hoe hij bij alle foto's gedichten zag. Want gedichten verhullen en onthullen, net als de foto's deden.

En dan schrijft hij over zijn kennismaking met deze blootfoto's precies dat wat mij ook overkwam, daar in die boekhandel: "[...] ik had met de foto's allang gedaan wat ieder mens in mijn plaats zou doen, omdat we nu eenmaal zo in elkaar zitten.Ik had bloot bekeken, vergeleken, beoordeeld. Bij mijn eerste indruk had ik tweederangs gedachten."

Het boek staat prominent en frontaal geplaatst in m'n boekenkast. Dat trekt de aandacht en ik vind het altijd mooi om te zien hoe mensen hierop reageren. Want na een eerste blik wordt het vaak snel teruggezet, soms met een opgetrokken wenkbrauw of een achteloze opmerking. Tja, soms moet je gewoon net iets langer kijken om ergens de schoonheid van te zien. Anderen durven het niet eens op te pakken. En de gedichten? Oh, die zijn ook heel mooi, schieten door alle stijlen en tijden heen. Net als de interieurs eigenlijk, die door het opvallende bloot wat naar de achtergrond verdwijnen. Maar jee, wat zijn die fascinerend!

Reserveer in onze catalogus.