Posts tonen met het label Minke Douwesz. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Minke Douwesz. Alle posts tonen

zaterdag 12 december 2009

Weg - Minke Douwesz

Ik heb een boek gelezen van bijna 600 bladzijden waarin vooral wordt gemopperd, gezeurd en geneuzeld. En toch heb ik Weg met plezier tot aan de laatste bladzijde gelezen. En dat kwam vooral door Minke Douwesz vermogen tot het oproepen van spanning, woede en wraaklust. Ik voelde het conflict bijna onder mijn huid kruipen. En het zet je ook nog eens aan het denken over je eigen relatie en of werkelijke binding wel mogelijk is.

Edith kan niet buiten haar werk, de stad en het culturele leven. Zij woont samen op het platteland met een dominante geliefde, Norma, die haar in alles belemmert. Als Edith aan haar proefschrift werkt, klaagt Norma dat ze nooit tijd heeft voor háár, als Edith familie bezoekt, pleegt ze verraad, als ze vriendschap sluit met een bibliothecaresse wordt ze van overspel beschuldigd.
Edith beëindigt de relatie en wil dat Norma vertrekt. De sfeer wordt steeds grimmiger en dreigender als Norma zich met hand en tand verzet met pesterijen en sabotage. Edith en haar hond worden bedreigd, hoofdstukken van haar proefschrift worden gewist, cd’s worden doormidden geknipt, de bibliothecaresse krijgt nachtelijke dreigtelefoontjes, zelfs Ediths computer verdwijnt.

Wat mij betreft hadden de passages over het proefschrift rond anorexia korter gemogen. Deze vond ik alleen maar storend en leiden af van waar het eigenlijk om gaat in dit boek: "Verliefd worden is vrij eenvoudig; de liefde onderhouden kost veel tijd en energie; maar uit elkaar gaan is het moeilijkste wat er is".