vrijdag 11 juli 2014

Letters to Juliet

Op zoek gaan naar romantiek in het zonovergoten Italië lijkt niet al te lastig in een land waar liefde, net als pasta en wijn, met de paplepel is ingegoten. En dan ook nog eens in het romantische en mooie Verona. De stad van Romeo en Julia, Shakespeare's legendarische liefdespaar, waar mensen op zoek zijn naar oude en nieuwe liefdes. En laten dat nou dé ingrediënten zijn voor een ideale zomerfilm.

Sophie werkt als feitenonderzoekster voor The New Yorker, al zou ze graag schrijfster worden. Ze gaat met haar verloofde Victor op voorhuwelijksreis naar Verona in Italië. Victor maakt van de gelegenheid gebruik om leveranciers te zoeken voor zijn geplande Italiaans restaurant, en laat Sophie vaak alleen. Sophie gaat er daarom vaak alleen op uit en passeert ze het Casa di Giulietta; het huis van Julia uit Shakespeares beroemde werk Romeo en Julia. Ze komt in aanraking met een groepje vrijwilligers dat brieven beantwoordt die van over de hele wereld naar Verona komen - brieven waarin Julia om liefdesadvies wordt gevraagd. Sophie sluit zich bij hen aan en vindt een brief uit 1951. Het romantische verhaal over een niet gevolgde liefde raakt Sophie zo dat ze besluit terug te schrijven. Deze actie heeft grote consequenties...

De film Letters to Juliet is geen hoogstaand kunstwerk met een verrassend plot, en behoorlijk clichématig en mierzoet. Maar wel met prachtige beelden van het Italiaanse landschap met haar wijngaarden, tuinen, het lekkere eten, grachten en de ondergaande zon. Alle gebeurtenissen in de film zijn eigenlijk te mooi om waar te zijn. Dat kan storend zijn, maar niet voor de rasechte romanticus. Het is gewoon een heerlijke film om te kijken op een namiddag in de zomer, als je niks te doen hebt.
En voor mij was het dubbel genieten, met het vooruitzicht van een paar dagen weg naar Verona.


Geen opmerkingen: