vrijdag 6 april 2012

Marillion - Clutching At Straws

Hoewel de aandacht wellicht vooral uitgaat naar het nieuwe album van Marillion, sta ik vandaag even stil bij het album dat op mij de meeste indruk maakte. Clutching At Straws uit 1987 is het laatste album van de symfonische band met frontman Fish. Je mag er van vinden wat je wilt, maar na de wisseling van de leadzanger heeft Marillion mij minder kunnen boeien. Bepaald niet slecht hoor, begrijp me goed, maar Fish 'had wel wat'... Wel grappig om te zien hoe op diverse plekken op het web de fans van beiden redetwisten over wie de voorkeur heeft of hoort te krijgen.

Gaat het hier dan om een 'vergeten album'? De nummers van Misplaced Childhood komen nog regelmatig voorbij, vooral het nummer 'Kayleigh', maar hoe zit het dan met dit album?
Marillion kent als band een imposante discografie. Het feit dat ik deze plaat er uit licht, zal toch vooral te maken hebben met jeugdsentiment. Ik weet domweg nog hoe de LP in de aanbieding was bij de V&D in Almelo. Dat had ik gezien tijdens een tussenuurtje van school. Geen geld bij me natuurlijk, want dat had ik eigenlijk nooit. Eerst na school naar huis gefietst om geld op te halen, en dan weer terug naar de V&D in de hoop dat 'ie er nog stond. En jawel.
Ik heb hem enorm veel gedraaid, genoot van de drum - bas combinatie (heerlijke loopjes) en het typerende gitaargeluid. En de vocalen van Fish uiteraard.
Voor wie Marillion niet kent: gebruik de Spotify-link onderaan deze post voor een kennismaking.
Enjoy!



Follow me on Spotify

Reserveer in onze catalogus

7 opmerkingen:

Bjorn zei

Onverwachte keuze, het is inderdaad een vergeten album. Muzikaal gezien veranderde Marillion erg na het vertrek van Fish. Logisch gezien de verschillen in het stem geluid van beide heren. In de albums die Marillion en Fish hebben gemaakt na zijn vertrek is het gemis van elkaar wel erg merkbaar. Daarna komen ze mijns inziens niet meer in de buurt van het niveau wat ze samen hebben gehaald.

Voor de liefhebbers: op 19 november treed Marillion op in het Muziekcentrum/Atak in Enschede.

Erwin zei

Dag Björn, dat is denk ik precies waar het om draait... Bedankt voor je reactie en de goeie tip!

Torch zei

Als groot fan van de heren moet ik zeggen dat het niet echt vergelijkbaar is wat ze pre Hogarth of post Fish hebben gemaakt. Alhoewel het is en blijft geweldige muziek die nooit verveeld en voor iedere stemming hebben ze een passend album. Clutching at Straws (CaS) is een zeer toegankelijk album met zowaar begrijpelijke teksten van Fish. Voor de nostalgische fans luister toch eens naar het 'nieuwe' Brave, Marbles of vraag een GRATIS crash course cd aan op de www.marillion.com (met meer dan 90 minuten muziek). Je zult horen dat ze - mijns inziens - het nivo van CaS met gemak overtreffen.

Erwin zei

Dank voor de tip, Torch! Heb de 'crash course'-cd ook aangevraagd en wacht in spanning af...

Anoniem zei

Eck ... en heb je oordeel over de crash course cd?

Erwin zei

Het is echt een aanrader! Nogmaals dank... Over het overtreffen van het niveau ben ik nog niet helemaal uit, maar mooi is het wel!

Torch zei

Graag gedaan. Ga je nog naar het concert van de heren in het muziektheater in Enschede op 19 november?