Ik wist niet wat ik moest verwachten, het is natuurlijk niet het leukste onderwerp om te lezen, maar ik was meteen verkocht. 664 (!) pagina’s lang en geen woord teveel, werd ik meegezogen in dit verhaal over het grootste drama dat een mens kan overkomen en ik kon niet stoppen met lezen.
De schrijver neemt je mee naar momenten uit Tonio’s leven om afwisselend in het nu te schrijven. Wat kom je tegen na zo’n afschuwelijk bericht: de onmacht, het onbegrijpelijke, het intense verdriet van Adri en zijn vrouw Miriam om de gestorven zoon van 21 jaar die verongelukt op 1e Pinksterdag 2010 (Zwarte Pinksterdag). Schaamte, schuldgevoel en trots wisselen elkaar af. Adri’s rotverdriet is als een inwendige bloeding. Hartverscheurend.
Wat dit boek zo speciaal maakt is de manier van beschrijven, het opsommen van feiten met vaak prachtige volzinnen. Ze maakten me stil van binnen, maar het raakt iedereen! Het boek is wat dat betreft te vergelijken met het boek van P.F. Thomése die in 'Schaduwkind' ook de dood van zijn kind beschrijft met prachtige zinnen.
Hier enkele voorbeelden van mooie zinnen:
”Alles is bezield met ons verdriet, zo uitputtend, dat de ellende elke dag een andere gedaante aanneemt”.
“Vandaag of morgen zie ik mijn eigen herinneringen achter gesloten ogen afkalven en in zwarte gaten oplossen”.
Het verhaal heeft me aangegrepen. Niet voor niets heeft A.F.Th. van der Heijden de Constantijn Huygensprijs 2011 ontvangen voor zijn hele oeuvre. Ondanks dat hij in het boek een aantal keren duidelijk maakt, niet meer te gaan schrijven heeft hij de draad toch onlangs weer opgepakt. Gelukkig maar, ik ben van plan meer van hem te gaan lezen.
De krant Die Welt noemt het boek n.a.v. de Duitse vertaling: 'een monument van liefde en lijden, een groot en uniek kunstwerk'.
Lezen dus dit boek. Dóen!!
Linda
Reserveer in onze catalogus
3 opmerkingen:
het maakt mij erg nieuwsgierig, ik had er al over gehoor/gelezen en had boek al gereserveerd. Kan niet wachten om te lezen. Ankie
Nadat mijn zoon (22 jaar) verongelukt was en ik in die perverse rollercoaster terecht was gekomen, heb ik gezocht naar herkenning.
Tonio is nu 15 jaar na dato gekomen als het eerste verhaal van een vader die het aandurfde een gedeelte van zijn beleven op papier te zetten.
Een boek voor lotgenoten, zeker maar vooral ook voor al diegenen die zich afwendden.
Leo, dank voor de openhartige reactie en aanbeveling. Bijzonder wat literatuur voor je kan betekenen.
Een reactie posten