"Dieren leven minder en minder in de context van de natuur, meer en meer in de context van onze maatschappij". Als je er over nadenkt zie je hoe waar deze opmerking van Koos van Zomeren is en zeker waar voor Nederland. In zijn boek De levende have is het thema kort samengevat: hoe dieren leven in een land vol mensen. Het is een bundeling van 104 bijdragen die hij in de periode 2001- 2003 schreef voor NRC Handelsblad.
Elk stukje begint meestal met een ontmoeting met mensen die iets met dieren te maken hebben. En dat kun je heel ruim interpreteren: het echtpaar in de achterhoek dat voor 60.000 gulden een kikkerpoel laat graven, de PR functionaris van een slachterij, de milieubewuste boer die in de clinch ligt met de overheid, een medewerker van Eekhoornopvang Nederland en nog veel, veel meer.
Er zitten ontroerende verhalen tussen zoals de man die een kip die uit de berm van de snelweg meeneemt. Het is waarschijnlijk een legbatterijkip op weg naar het slachthuis is ontsnapt uit een vrachtwagen. De kip is er slecht aan toe en wordt in een doos in het schuurtje gezet om rustig dood te gaan. Maar de kip knapt op, krijgt weer veren en zijn bijnaam is nu "de dikke kip"!
De levende have geeft een goed beeld van hoe het ervoor staat met de dieren in Nederland en dan ook álle dieren. Achterin zit een register op diersoort en dat gaat van de kip, het varken en de koe naar vleermuizen, de kerkuil en de kanoet. Over het algemeen wordt je er niet echt vrolijk van hoe we met dieren omgaan maar Koos van Zomeren blijft behoorlijk objectief. Als afsluiting nog een mooi citaat: "dieren zijn rechteloos, dieren zijn machteloos en dáárom moeten we goed voor ze zijn". En zo is het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten