woensdag 25 februari 2009

De maan van papier

Van mijn lijstje van boeken uit of over Italië vind ik het tijd om het eens te hebben over Andrea Camelleri. Camelleri is in Italië inmens populair en ook in Nederland wordt hij steeds bekender. Voor de liefhebber van detectives met sfeer is hij beslist een aanrader.

Maak kennis met commissaris Montalbano in het fictieve Siciliaanse stadje Vigata. Helaas kan ik geen Italiaans lezen en zelfs als ik het kon zou ik waarschijnlijk de vele Siciliaanse uitdrukkingen in het dialect dat Camelleri schijnt te gebruiken niet begrijpen. Toch blijft er in de Nederlandse vertaling meer dan voldoende over om je in Sicilië te wanen al was het maar vanwege de verwijzingen naar de maffia en de verwevenheid van corruptie met de Siciliaanse overheid. En dan is er natuurlijk nog het eten! Montalbano is een echte genieter, zoals je dat heel veel meer ziet in Italië. Misschien is dat wel wat me zo aanspreekt in het land en de mensen...
Toen hij nog klein was, had zijn vader, om hem in de maling te nemen, verteld dat de maan in de hemel van papier was. En dat hij geloofd, want hij twijfelde nooit aan het woord van zijn vader. En nu was hij een rijpe en ervaren man met hersens en intuïtie, en toch had hij weer als een kind twee vrouwen geloofd, de ene dood, de andere levend, die hem verteld hadden dat de maan van papier was.
In 'De maan van papier' belandt Montalbano in een soort midlife crisis. Ineens realiseert hij zich dat hij ouder wordt en dat gegeven achtervolgt hem de rest van het boek. Het weerhoudt hem er niet van de moord op een artsenbezoeker op te lossen die veel te hoog boven zijn stand leefde. Ook dit keer vertrouwt Montalbano weer, geheel terecht, op zijn intuitie.

Toegegeven zijn boeken zien er wat onooglijk uit, maar echt ze zijn het lezen waard. Heerlijke boeken voor op het nachtkastje of om lekker te lezen als je bijvoorbeeld, in Italië, op vakantie bent!

Reserveer in onze catalogus

Geen opmerkingen: