maandag 19 januari 2009

Un long dimanche de fiançailles

Ken je Amélie nog? Heeft zij ook je hart gestolen? Deze onverwachte kaskraker betekende de internationale doorbraak van actrice Audrey Tautou.

Natuurlijk kun je van haar genieten in films als het romantische Ensemble, c'est tout! of de beroemde The Da Vinci Code. Maar de kracht van Amélie zit hem volgens mij vooral in de regisseur Jean-Pierre Jeunet. En samen met hem maakte Tautou ook Un long dimanche de fiançailles.

Je herkent gelijk de handtekenig van Jeunet: de montage, de kleuren, de muziek, de filmkarakters met ieder hun eigen 'tik' en een schijnbaar vast team van acteurs. De bijna luchtige onschuld van Amélie's Parijs is ingewisseld voor de loopgraven van de Somme tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar de liefde voor weer film is vollop aanwezig.

In Un long dimache maken we kennis met Mathilde: een door polio verzwakte, maar onbedwingbare jonge vrouw, die is opgegroeid bij haar oom en tante in de provincie. Op een dag krijgt ze een brief met de mededeling dat haar verloofde en jeugdliefde Manech op mysterieuze wijze is verdwenen. Ze weigert te geloven dat hij dood is. Dan zou ze dat toch zeker voelen?! Wat volgt is een onderzoek naar de willekeurige militaire geheimhouding, de absurditeit van de oorlog en de passie, intuïtie en vasthoudendheid van het menselijk hart.

Net als in Amélie heeft de voice-over in Un long dimanche een belangrijke rol. Wat deze vertelt, wordt gelijk in beeld getoond. Dat wisselt van de gevoelens en gedachten van Mathilde tot de belevenissen van Manech aan het front. En je moet wel goed opletten, want veel tijd om alle informatie te verwerken krijg je niet.

Er zit dus maar één ding op: je moet de film vaker bekijken.
Maar geloof me, dat is zeker geen straf.



Reserveer in onze catalogus

Geen opmerkingen: